Gacanta bidix wuxuu ku haystay
faraqa macawis uu xidhnaa, gacanta midigna wuxuu dhexda kaga buuxsaday oo uu ku
sitay bud gaaban oo madax buuran. Labada
faraq ee cumaamadda uu garabka ku sitayna midkood wuxuu ku maray qoorta, si
aanay dabayshu uga tuurin. Waa gedaha 40-jir, timihiisana midh-midh cirro ah oo
aan badnayn ayaa ka muuqda. Aniga iyo Guuleed oo wada taagan, ayuu sidii uu u
soo lalayay na soo hor joogsaday.
Inta aan nabadgelyeeyay Guuleed
ayaan ka dhaqaaqay. Mar dambe ayuu Guuleed ila soo hadlay oo ii sheegay in
odaygu uu ahaa adeerkii, balse aanu ogayn in waxan reeraha la yidhaahdo iyo
hawshan qabiilaysiga ee dalka rogtay aanay isaga u bilownayn! Alla yaa u sheega
in cudurkani aanu ku wada fidin dhalinyarada!
Maalin dambe oo muddo ka soo
wareegtay, ayaan goor barqo ah ku soo baxay meel buuq iyo sawaxan ka oogan
yahay. Waxaaba ka dhex muuqda ninkii Guuleed, wuxuu dhex taagan yahay laba wiil
oo dhalinyaro ah oo mid waliba xiiqsan yahay. Markii aan soo gaadhay, mise
xaaladdu cirkaasay maraysaa oo mid waliba cadho awgeed ayay xididdada madaxu
soo baxeen! Labada wiil ee la kala hayo midkood waan garanayaa, ka kalese wuu
igu cusub yahay. Ergadii ka mid noqday oo dhexdhexaadin iyo in la qaboojiyo oo
arrinta degannaansho lagu soo celiyo ku guulaysanay. Iyada oo aan hadal kaliya
afkayga ka soo bixin, ayuu Guuleed bilaabay hadalkii si uu iigu sheego waxa
dhacay; “Waar niyow maalintii odaygii hawshii uu igala hadlayay ayaa culays aad
ah la igu saaray, aakhirkiina waan galay oo wiilkan ayaan u dhiibay oo wuxuu la
shaqeeyaa mareegtii laynoo sheegayay ee uu samaystay ninkii laynala soo galay. Inankan
kalena waa hebel oo waad taqaanaa isaguna mareegta uu ka shaqeeyo. Labadan wiil
waxaan macno buuran lahayn ayay isku haystaan…” intaanu hadalkii dhammayn, ayuu
ka boobay hadalkii wiilkii aanan garanayni, “Adeer ha odhan ma buurna’e runta
sheeg. Waar anigaa kuu sheegaya ee dhegayso, inankan yari wuxuu ka shaqeeyaa
mareegtaas uu kuu sheegay, waxa looga taag la’yahay tifaftirahayaga guud ee
magaalo heblaayo jooga iyo mareegta aan ka shaqeeyo oo uu wax ka qorayaa maalin
walba! Malaha wuxuu moodayaa in aanu cid difaacda lahayn! Markii aan idhi,
maxaad nagu maagtaana waabu ila dagaallamay.” Kii kale ayaan waydiiyay oo aan
isagana ku idhi waar bal adiguna, maxaa isu kiin keenay ninkan; kuye; “Waar
niyow wax alla waxaan ogaa ma jirin ee ninkan oo cadhaysan ayuun baa ii yimi,
markaan idhi maxaa dhacayna, wuxuu hadal iiga bilaabay maxaa la naga kiin
siiyaa! Waxaanse mar dambe ogaaday in cadhadiisu daarran tahay colaad u
dhaxaysa tifaftirayaga iyo tifaftirahooda oo isku magaalo ka jooga Yurub, isna
seegay oo colaadi ka dhaxayso! Waxa kale oo aan ogaaday in qoraal aanan ogayn
oo uu tifaftirayagu soo geliyay shabakadda uu ka sii cadhooday” Haye, bal
gartaa wax ku sheega! Bal waa idin kane idinkuba ka gar naqa arrintan! Waa laba
qof oo isku seegay waxaan khusaynin! Waa laba qof oo la isku dirayo, iyaga oo aan isba soo gaadhin.
Gartii ku dhammaynay in aan
dadkani waxba iska khusayn, isuna iman karin ee nin waliba dantiisa raacdo.
Guuleed waxa kale oo ii sheegay
maalintaa in subaxnimadaa la xidhay wiil dhalinyaro ah oo suxufi ah! Markii aan
waydiiyay sababtana, wuxuu ii raaciyay, “Ninkii tifaftiraha ahaa ee Yurub
joogay, ayaa xalay saqdii dhexe ee wakhtigeena war khalad ah soo geliyay
shabakaddii uu ka shaqaynayay, ka dibna
saaka uun baa la arkay. Sidaasaa loo xidhay.”
Waxa maankayga taabtay magacan
TIFAFTIRE ee wax walba lagu kharribayo, dhibbanayaalna u yihiin dhalinyarada
dalka gudihiisa ka hawl gasha. Waxaan la yaabay waxyaabo mararka qaarkood dhaca
oo ah; sida qof intaas oo kun oo mayl u jira dalka gudihiisa, qof u soo
waramayaana aanu jirin uu wax uga qori karo dalka gudihiisa. Waa ta keentay in
male-awaal la qoro, waa ta keentay in waa la rogmaday, dagaal baa dhacay iyo
wax baa is-gumaadaya umadda loo sheego!
Ma odhanayo oo uma jeedo dhammaan
dadka shabakadaha wararka iska leh ama hagaa dhammaantood way xun yihiin oo
dano gaar ah ayay u adeegsadaan, sababtoo ah waxa jira kuwo danta umadda ka
shaqeeya, siyaasiga aan u adeegin, isla markaana ku salaysan anshaxa mihnaddu
leedahay. Balse, waxa badan inta ku dhaqanta cakiska sifooyinkaa aynu soo
sheegnay. Waxyaabaha keenana waxaan anigu dhaafin waayay, aqoon-darro iyo
is-mahadin wada socda! Waxa jira rag ku magacaaban tifaftirayaal ama
mulkiilayaal oo aqoonta saxaafadda meel ay u soo mareen aanay jirin, taasi
waxay sababtay in qofkii la mid noqdo duuliye aan lahayn aqoon iyo khibrad
diyaarad-wade oo diyaarad kiciyay. Halka ay diyaaraddaas iyo rakaabka la socdaa
ku dambaynayaan cid waliba way ogtahay.
Ciwaanka kore waxaan qoraalkan u
siiyay ayaa laga yaabaa in aad isweydiiso; tiro aad u kooban oo aan lix mareegood
dhaafayn, ayaa dalka gudihiisa laga sameeyay, lagana hagaa shabakadaha wararka
ee dalka. Balse, dhammaantood inta kale waxa laga hagaa dibedda iyo qurbaha,
cidda hagtaana waa qurbe-joog. Sidaasi awgeed, ayuu qalinku leeyahay;
QURBE-JOOG DALKA U TUDHO.
Barkhad M. Kaariye
Hargeysa, Somaliland.
No comments:
Post a Comment