" B.M.KAARIYE - Hoyga Qoraallada iyo Falanqaynta Toolmoon: ISU-EKAA!

Sunday, January 22, 2012

ISU-EKAA!



Halkii uu iftiinka ku yaqaanay ee daaqadda ayuu eegay isaga oo Il isku haya, gacanna ku haysta Bustaha oo yar jeclaysanayo in uu sii huwanaado, balse waxaan mugdi ahayn ma arag! “Wallee waa habeen ee meesha isaga kac” ayuu iskula faqay..Ma jirto meel uu u shaqo tegayaa, balse waxa la fogaatay indho-is-gashi gaaban oo uu damacsanaa in uu kaga nasto shaqo-maalmeedka. Hal-haleel buu maro, kab iyo lama-huraanka kale ee lebiska isku geliyay. Dibedda ayuu u soo booday, sidii bahal guriga ka soo eryaday, wuxuuse arkay in aanay habeen ahayn, balse jewigu u egyahay.

Waa casar gaaban oo moodda galabadeed midabo gaar ah u samaysay jewiga. Dheereeyee, imisa tallaabo ayuu qaaday? In uu qaadayba, wuxuu soo gaadhay Suuqa.


Isaga mooyaane way yar tahay cid kale oo Jidka maraysa, dad yar oo faro-ku-tiris ah oo dhibica aan wali toos u qaadin ee roobka ka degdegaya mooyaane, ma jirto cag badan oo socota..Cirka ayuu eegayaa, haddana wuu baalla-daymoonayaa. Biyaha hoostiisa qulqulaya ee mararka qaarkood maayadda daadka ahi kabihiisa dul-marayso, inta badan ma dhaaddana, wuxuuse ku maqan yahay is-barbar-dhig. “Maanta maxaa uga eg maalintii?” ayuu maankiisa kula xanshashaqay..Maalintee, dee mooyi! Isaga ayuun baa garanaya. “Miyaanad Ilaahay ka cabsanayn, ma iyagaa isuba dhaw?” ayuu isugu jawaabay. “Roobka, barwaaqada, neecawda iyo udugga saxansaxada miyaanad dareemayn, maalintaad sheegaysaa miyaanay ku astaysnayn obos, abaar, omosoore, baxarashoon iyo harraad. Maxaa isu-keenay” “Oo haddaa maxaan isula soo doontay tolow?” ayay ku murmayaan maankiisa iyo naftiisu. Isaga oo aan jawaab u helin weydiintaa u dambaysay, ayuu muquurtay mawjado xusuuseed oo salkoodu ahaa milicsiga maalintaa mahadhada ku reebtay maankiisa!

Waa saddex sanno ka hor. Ma qaldana oo casar liiq ah bay ahayd wakhtigaasi, wuxuu mililicay sawirkii u dambeeyay maalintaas ee noloshiisa, “Alla..Alla.. waar I bakhtiiya dadku miyay waalan yihiin maxay iga eegayaan,” ayuu ku dhawaaqayay. Xaggee baanay ka waalnayn! Haddaanay waalnayn miyay ku eegi lahaayeen, soo mar uun lama arkeen qof ka hoos qaaday qaylada oo dhug u yeeshay? Miyaa lagula yaabi lahaa gurmadka uu dalbanayo? Ma jiro Olol ka baxaya oogadiisa oo indhaha dadka u muuqda, waanay ka arag-laĆ½ihiin uumiga ka baxaya qalbigiisa ee uu isagu moodayo in uu oogada uga soo baxay. “Waar niyow sidan isu-dhaan” ayaaba dadku leeyihiin halkii uu gargaar ka filayay.

“Maxaabay dadkani kuula yaabi doonaan, miyaad iskaga tagtid?” “Oo halkeed tegi, dadku miyaanay isku wada mid ahayn, yaase dammaanad qaadaya in aanay kuwa aad u tagtaa ka dari doonin kuwan oo aad garowshiyo ka heli doonto?” ayuu gorfayn naftiisa iskula foogmay. Wuxuu sibiq-dhaqaaqay suudal abbaartiisu ahayd in uu gaadho halka ugu dhaw ee qof in uun u garaabayaa uu joogo.

Kabaha ayuu illaday, iyaba waa amar Allee isaga oo aan in badanba socon, ayuu muuqaal mututuul ku ah milicsaday, “Waa qofkii” “Qofkee dee, markaas uun baad wax walba isu-sawirtaaye” ayuu isugu jawaab-celinayaa. “Dee waa kan Ilaahay keenay ciddii kuu garaabi lahayd” “Oo maxaad ku garatay, illeen qof iyo geed wuxuu yahayba ma kala caddaĆ©” “Mooyi, ee bal ha ku soo gaadhee hore u gaadh,” ayuu talo ku goostay.

Tallaabada daran-doorri u qaad, wuxuu ku dhawaadaba, dhaqaaqiisii wuxuu u gartay qof, balse wali ma kala garan Rag iyo Dumar……..Halkaa marka ay xusuustu la marayso, ayuu ku war helay sanqadh iyo Biyo wada socda oo dusha kaga yimi, “xaaaaax, waar waa sidee” ayuu yidhi, hoos baabu isku eegay, mise Biyo dhoobo leh ayaa dushiisa dareeraya! Illeen wali wuxuu taagan yahay Jidka badhtankiisii oo uu saacado iyo dheeri ka hor istaagay! Show Taayirka Gaadhi waydaartay ayaa Biyo god ku jira oo dhoobo ah ku saydhay…Maba joogo saddex sanno ka hor iyo dhibe, wuxuu joogaa jewigii nimcada.

Hareeraha ayuu jalleecay, mise waa fiid-dhawaad. “Acuudu-billaahi Mina-Shaydaani Rajiim! Oo intaaba ma taagnayd?

Maxaa rays iyo doog,
Rug caleenle daaq,
Adigoo dul rukuuba,
Xusuus aad ugu riixday,
Rarankii holcaayiyo,
Dharaartii laga reystay…….” Inta uu ku qanciyay naftiisa, ayuu goobtii ka hulleelay.

Barkhad M. Kaariye
Hargeisa, Somaliland.

No comments: